Op stap door Thailand

4 december
Onze aankomst in Thailand was heel speciaal. Want wie zagen we daar om half vijf ’s morgens op de luchthaven? Mijn broer JORIS! Na het geven van dikke knuffels deelden we ons ontbijt op de luchthaven en praatten we wat bij. Joris had er een vakantie in Thailand op zitten en zou over een paar uurtjes inchecken om naar België terug te vliegen. Wij waren klaar voor een nieuw avontuur in Thailand.
Een taxi bracht ons naar de “backpackerswijk” in Bangkok waar we een kamer zochten. We waren immers weer heel moe van de reis en kropen dan ook snel in bed. In de namiddag verkenden we er even de buurt en regelden we onze reis naar Chiang Mai.

5 december
Toen we vandaag buitenkwamen, zagen we overal mensen die een gele T-shirt droegen en met vlaggetjes zwaaiden. Het was feest want vandaag verjaarde de koning en dan dragen Thaise mensen geel, het kleur van de koning. Het was dus heel druk in Bangkok want de koning zou door de straten naar het grote paleis rijden. Wij wandelden er tussendoor, dronken kokosmelk, aten ananas en papaya en zagen mooi versierde tempels en ook een heel grote Boeddha.

6 december
Met de nachtbus kwamen we aan in Chiang Mai. Ons nieuwe guesthouse had een zwembad(je) en dat vonden we super, dus sprongen we meteen het water in. Daarna wandelden we rond in Chiang Mai en gingen binnen in de vele tempels die we langs de straat passeerden. En zo vonden we in elke wat een monnik, gekleed in een oranje doek, beelden van Boeddha, prachtige versieringen enz.

7 december
Na een beetje plezier in het zwembad, vonden we in de stad een restaurantje waar we op het internet konden. Het was er gezellig en we konden er lekker eten. ’s Avonds hadden we een afspraak met de gids die met ons mee zou gaan op trektocht door het Doi Inthanan National Park. Hier bevindt zich de hoogste berg van Thailand, 2565 m hoog.

8 december
Na de aanmelding bij de politie reden we met de pick-up-truck naar de lokale markt waar we onze voorraad insloegen voor 3 dagen.
Een beetje verder stonden dan de olifanten op ons te wachten. Het werd een vreemde rit boven op die olifant. En het dier gaf ons al snel een showtje waarin ze toonde hoe ze met haar slurf dikke takken kon afbreken (en wij dus heel veel bladeren en beestjes op ons kregen).
We kregen een mooi stuk Thailand te zien en toen we begonnen met de trektocht te voet, werd dit alleen nog mooier.
Maar het was wel zwaar en we zweetten ons te pletter. Het deed dan ook enorm deugd toen we even onze rugzak konden afzetten en een frisse duik in het water konden nemen, bij een sprookjesachtige waterval.
’s Avonds kwamen we dan aan in het Hau Hoi Karen dorp, heel ver van de bewoonde wereld vandaan.
Hier leven niet zo heel veel mensen meer, maar zij die hier leven, beschikken toch ook al over zonnepanelen.
Wij namen onze intrek in de roze kamer (= muskietennet) van “hotel paalwoning”. Daar was geen electriciteit, maar we maakten er wel een gezellig kampvuur toen het donker werd.
En onze gids zorgde samen met de lokale bevolking, voor lekkere rijst met soyascheuten en andere groenten.

9 december
We werden al snel goed wakker vandaag, want we begonnen met een ferme klim. Het werd een tocht door de Thaise jungle en we vonden het niet erg als de gids af en toe eens stopte om ons te wijzen op een spin, slang of mooie bloem. Zo konden we tenminste even op adem komen.
Na de middag volgde een afdaling en kwamen we bij de waterval, waar we de nacht doorbrachten. Moet ik je vertellen dat we geen problemen hadden om in slaap te geraken?

10 december
We aten hier al heel veel ananas en dat was bij het ontbijt niet anders. Langs rijstvelden ging onze tocht verder en opnieuw zagen we mooie landschappen. Ook de hoogste berg van Thailand, 2565 m hoog, kwam in ons vizier. Na de middag gingen we op een bamboevlot verder en dit was echt zalig genieten. De lengte van het vlot maakte het heel stabiel en de stroom nam ons rustig mee. Maar af en toe leek het ook op een wildwaterbaan uit een pretpark en werden we kleddernat. We vonden het superleuk dit in het echt meegemaakt te hebben.

11 december
Vandaag reden we met de bus over de bergen, door een heel groen landschap met teakbossen, rijstvelden en tabaksplantages. In Thoeng, kwamen Laetitia, Yui en Khirin ons ophalen.
Laetitia komt uit Brugge en is getrouwd met Yui. Zij wonen met hun zoontje op het Thaise platteland waar ze ook gasten ontvangen in verzorgde houten huisjes. Wij vonden het zalig om nog eens in een echt bed met een goede matras en mooie lakens te slapen.

12 december
Een rustdagje vandaag waarbij we de was deden, een klein wandelingetje maakten en ’s avonds liedjes zongen bij het kampvuur.

13 december
Ik kon het niet laten om ook in Thailand eens een school te bezoeken. Om 8 uur ’s morgens gingen alle kinderen mooi in rijtjes staan, om bij het hijsen van de vlag, het nationale volkslied te zingen.
Daarna ging iedereen naar de klas.
In deze staatsschool werd dan onmiddellijk de TV aangezet en keken en luisterden de kinderen naar een les via de televisie.
Nadien vertelde ik hen ook een beetje over België en leerde ik hen een Engels liedje aan. De kinderen waren heel verlegen, maar vonden het wel leuk.
In de namiddag genoot ik van de hangmat bij het guesthouse.

14 december
Vandaag gingen Gerrit, Gretel en ik bij een groep vrouwen om bamboe te leren vlechten. We zagen hoe grote bamboestokken versneden werden in heel fijne reepjes. En vervolgens leerden ze ons om met 7 reepjes te vlechten. De hele dag waren we bezig en hadden uiteindelijk toch een lint van zo’n 7 m (Gretel 2 m).
Een hoed vonden we niet zo handig om mee te nemen in onze bagage, dus kozen we ervoor om er een mandje mee te maken. De vrouwen hadden er wel plezier in om ons bezig te zien. En er werd ook heel wat “gekletst”, maar aangezien zij geen Engels konden en wij geen Thaïs konden, bleef onze communicatie wel beperkt (gebarentaal). Toch was het er heel gezellig. En ook Sebastian was enthousiast over zijn dagje met Ob, de kunstenaar die hem leerde batikken. Hij was heel trots op zijn doek. Kan iemand raden wat er op staat?

15 december
Lekker lui in de hangmat een boekje gelezen en een klein wandelingetje gedaan. ’s Avonds maakte Laetitia super-lekkere spaghetti klaar. We aten ons buikje vol en genoten nog eens van de gezelligheid bij het kampvuur.

16 december
Nadat we een hanengevecht bijwoonden in het plaatselijke dorpje, reden we met de bus naar Chiang Rai. We vonden er al snel een guesthouse en trokken vervolgens het stadje in. Zo zagen we het standbeeld van koning Mengrai en natuurlijk ook weer enkele tempels met vele monniken (vooral jongeren hier).
Op de markt kochten we banaantjes in een gefrituurd jasje en ook de gegrilde worstjes roken lekker. (Maar die waren helaas wel heel pikant.)

17 december
Met de man van het Boonbundan Guesthouse trokken we op daguitstap. In een oude BMW reden we helemaal naar het noorden. In Mae Sai staken we vervolgens de vriendschapsbrug over naar Tachilek in Birma. Maar het was er heel druk en dus keerden we al snel terug naar Thailand, met nieuwe stempeltjes in ons paspoort.
Vervolgens reden we naar “De Gouden Driehoek” waar Thailand, Birma en Laos elkaar raken. Vanuit de Himalaya zagen we hier de Mekong stromen, een rivier van meer dan 5000 km lang.
In het dorpje Chiang Saen vind je vele foto’s van de LongNeck-stammen die hier in de bergen leven, maar wij gingen deze “attractie” niet bezoeken. Wij trokken verder naar een ananasplantage, want we wilden nu toch wel eens zien hoe ananassen groeien. Die hebben ze hier immers met hopen!

18 december
Sebastian was een beetje teleurgesteld dat we de boeddha met het opgeheven hand niet vonden. Blijkbaar was de plaats niet correct aangegeven in onze reisgids. Maar Gerrit vond dat hij nu toch al genoeg tempels en boeddha’s gezien had en wou dus niet meer zoeken.
Wel gingen we naar het Hilltribe Museum waar we wat meer te weten kwamen over de verschillende bergvolken die in Thailand te vinden zijn. En ’s avonds aten we nog eens lekker Westers, want Chiang Rai is zich vollop aan het ontwikkelen als toeristische bestemming. Je kon er zelfs een “Broodje kaas” eten en we zagen er heel veel blanke mensen. Het leek zelfs even alsof we niet meer in Thailand waren.

19 december
Vandaag vervolgden we onze weg naar Sukhothai. Na de busrit bracht een tuktuk ons naar het centrum en kwamen we terecht bij J&J Guesthouse, gerund door een Vlaming die getrouwd is met een Thaise. Het was er heel mooi, niet duur, met een verzorgd restaurant en … een zwembad! Gretel en Sebastian wisten onmiddellijk wat ze wilden doen.
Op de avondmarkt was er weer heel wat lekkers te verkrijgen, maar wij hadden niet echt zin om te proeven van de gebakken maden en krekels die ze ons aanboden.

20 december
Met een songtaew, een doodop versleten bestelwagen waarbij het koetswerk vervangen werd door een houten structuur met bankjes, reden we vandaag naar het historisch park. De oude stad Sukhothai werd eind 13de, begin 14de eeuw gebouwd onder koning Ramkamhaeng, bloeide bijna 150 jaar en werd toen verslagen door Ayutthaya, waarna de bevolking vluchtte. Tot 40 jaar geleden was de stad overwoekerd door het oerwoud en waren de klassieke torens niet meer te zien. Met behulp van UNESCO en de Thaise regering is er nu heel wat gerestaureerd en ontstond het historisch park, waar je de ruïnes kan gaan bekijken.
Wij huurden een fiets en reden van de ene ruïne naar de andere, zagen vele boeddhabeelden die allemaal naar het oosten keken, fietsten langs vijvers vol waterlelies, tussen rijstvelden en suikerrietvelden enz. We genoten ervan om nog eens op de fiets te zitten, zeker in zo’n prachtig kader.


21 december
Op het gemak bij het zwembad gezeten en gebabbeld met een vrolijk Nederlands koppel uit Den Haag. Jantien en Ari konden heel wat vertellen en het was best gezellig om met hen samen te zitten.
En Gretel en Sebastian speelden ondertussen in het zwembad, aten een ijsje toen de ijskar langsreed en knutselden met takjes en blaadjes allerlei dingetjes in elkaar.
De nacht brachten we door op de bus richting Bangkok.

22 december
Het leek druk te zijn in Bangkok, want de goedkope mooie guesthousjes bleken allemaal volzet te zijn. We gingen dus maar weer naar CH2 Guesthouse, waar we begin december toch ook vriendelijk ontvangen werden. We betaalden er 300 Bath voor 3 bedden en dat is toch wel heel goedkoop. We brachten er ook enkel de nacht door, want voor de rest gingen we op stap.
Met de veerboot vaarden we de Chao Praya rivier over en bezochten de Wat Arun. Deze tempel is versierd met miljoenen stukjes porselein in de vorm van bloemen en wel mooi om eens gezien te hebben. Daarna gingen we naar de Wat Pho, het oudste klooster van Bangkok. Hier zagen we een reusachtig 16de-eeuws boeddhabeeld dat op de zij ligt. Op de voeten, die met paarlemoer zijn ingelegd, staan de 108 veelbelovende kenmerken van Boeddha.
Sebastian had natuurlijk ook oog voor de stenen wachters die hier te vinden zijn met het zwaard in de hand.
En toen we bij het grote paleis kwamen, zag hij wachters in levende lijve, deze keer met het geweer in de hand.

23 december
In Dusit Park bevindt zich het Royal Carriage Museum en daar gingen we vandaag even neuzen. Ook wandelden we langs het Vimanmek Mansion, een groot gebouw uit teak, waarbij geen enkele nagel gebruikt werd.
Een beetje verder vonden Gretel en Sebastian de Abhisek Dusit Throne Hall er heel aantrekkelijk uit zien. Maar Gerrit en ik hadden geen zin om een duur toegangsticket te kopen om even binnen te gaan, dus gingen Gretel en Sebastian – aan goedkope kinderprijs – alleen het paleis binnen en bleven wij wachten aan het hek.
Ze vonden dit natuurlijk leuk en stapten heel zelfverzekerd naar de bewaker toe aan wie ze hun toegangsticket toonden. Toen ze terugkwamen blonken hun ogen. Ze vonden het prachtig en hadden heel wat te vertellen.
Voorbij het standbeeld van koning Rama V kwamen we dan bij de zoo van Bangkok. Sebastian was echter niet geïnteresseerd, terwijl Gretel net heel graag binnen wou gaan en aangaf dat ze dit wel een leuk kerstcadeautje zou vinden. En dus ging ik met Gretel binnen, terwijl Gerrit en Sebastian geduldig op ons wachtten. Gretel genoot ervan!
’s Avonds vertrokken we met de bus naar Krabi. Deze reis hadden we geboekt in een T.A.T.-kantoor in Bangkok. We hadden ons immers laten vertellen dat de kerstperiode heel druk was in het zuiden en dat we zonder boeking geen slaapplaats zouden vinden. In het T.A.T.-kantoor hadden ze ons een prachtige familie-bungalow met 2 slaapkamers, bij het strand, beloofd, mét een internetverbinding zoals we gevraagd hadden. Want met de komende feestdagen wilden we natuurlijk wel eens skypen met de familie.
We waren dan ook bereid eens wat meer te betalen dan wat we tot nu toe gewoon waren in Thailand en droomden al van onze strandvakantie.

24 december
Maar het liep anders… De busreis verliep heel vreemd met een overstap op een andere bus en een plaats in een soort niemandsland waar alle bagage uit de bus gegooid werd (en wij dus ook). Uiteindelijk konden we wel de eigenares van de bungalow bereiken en kwam die ons ophalen met een pick-up-truck. Maar al gauw volgde een grote teleurstelling, want de bungalow was heel pover en een familiebungalow met 2 slaapkamers hadden ze niet. Moesten we dan de kindjes alleen laten slapen in een andere bungalow?
De omgeving zag er niet uit en … we zaten 6 km van de zee verwijderd en 25 km van Krabi, op een plaats waar je totaal afhankelijk was van de eigenares van de bungalows. Bovendien was er enkel heel traag internet bij de eigenares, via een telefoonlijn. Skypen zou hier zeker niet mogelijk zijn.
Er volgde dus een hele discussie en uiteindelijk wou iemand Gerrit dan toch naar de zee brengen. Daar vond hij al snel een guesthouse waar we ook nog konden verblijven, op wandelafstand van het strand. Hij kreeg er een verzorgde kamer te zien met 2 bedden, een eigen badkamertje en zelfs een kleine koelkast, die hier wel handig is.
En schuin over het guesthouse was er een internetcafé waar we zouden kunnen skypen.
Dit was een vakantieplaats waar heel wat te doen was en waar je alles kon vinden wat je nodig had. Bovendien was het ook goedkoper dan de bungalow.
Gerrit wist waar hij naartoe wou. Maar wij hadden de bungalow reeds betaald in Bangkok en dus volgde nu een discussie over het geld.
Uiteindelijk werd ons beloofd dat we op 2 januari in Bangkok het bedrag van de bungalow zouden terugkrijgen.
En zo vertrokken we naar de zee in Ao Nang.
De hele situatie had een domper op de stemming gezet, maar we besloten er hier maar het beste van te maken en gingen wandelen langs het strand.
Het was hier immers wel mooi en zagen al snel heel wat resorts met bungalows aan het strand. Dit was duidelijk een vakantieplaats waar heel wat Westerse toeristen van de zon kwamen genieten.
Wij vonden in de supermarkt lekkere broodjes en besloten kerstavond op het strand door te brengen. Bij zonsondergang aten we onze picknick op en lieten een kaarsje branden.
Een kaarsje voor Kerstmis,
een kaarsje voor vrede,
een kaarsje waarbij we denken aan familie en vrienden,
een kaarsje uit dankbaarheid voor ons samenzijn.
We hielden elkaar vast en zongen een liedje.
Even later zagen we in de verte hoe lichtjes de lucht in gingen.
Het is Kerstmis!

25 december
Gretel en Sebastian hebben niet veel nodig om een hele dag te spelen. Ze lieten hun fantasie weer de vrije loop in het zand en we ontdekten hoe zalig je hier kan drijven in de kalme zee.
De locatie is mooi: een strand met palmbomen, grote rotsen die uit het water lijken te komen, eilandjes in de verte enz.
Maar het is nu hoogseizoen en dat merken we goed. Het is hier heel erg druk.

26 december
Met ons vieren op een brommertje verkenden we vandaag de wijdere omgeving, op zoek naar een rustiger plaatsje aan het strand. En dat vonden we. Het was er mooi en bij eb konden we door het heldere water wandelen naar één van de eilandrotsen in de zee.

27 december
Vandaag moesten we – door een “misverstand” – verhuizen naar een andere kamer in het guesthouse. Veel minder mooi en we hebben geen eigen badkamer meer, maar er was niets aan te doen. Er wordt hier enorm geprofiteerd van het hoogseizoen en toeristen … daar willen ze zoveel mogelijk geld uit krijgen. Het is een beetje jammer dat je steeds zo op je hoede moet zijn, zeker als iemand vriendelijk tegen je is.

28 december
Met een longtail-veerboot trokken we vandaag naar Railay-beach en genoten ook daar van zon, zee en strand. ’s Avonds kuierden we dan wat rond langs de vele winkeltjes en kraampjes en aten Phad Thai, een lokale specialtiteit met soyascheuten.

30 december
We huurden opnieuw een brommertje en genoten van de vrijheid. Deze keer reden we in westelijke richting en vonden opnieuw een bijna verlaten stukje strand, dicht bij enkele dure resorts aan de Andaman zee. We hadden er zacht wit zand en zagen dat er koraal lag. Dus besloten we het snorkelmateriaal dat we kochten eens uit te proberen. En het was meteen raak. Gretel was enthousiast van de eerste minuut want ze had 3 Nemo-clownvisjes gezien en een soort ananas die in het water groeide. Ze was bijna niet meer uit het water te houden en Gerrit genoot ervan om samen met haar te drijven op het water en te kijken naar het wonderlijke leven onder water. Nadien gingen ook ik en Sebastian snorkelen en ik genoot vooral van Sebastian zijn gezicht toen hij me vertelde wat hij allemaal gezien had.

31 december
Aan het drukke strand, dicht bij ons guesthouse, weet mijn kleine ridder steeds weer een nieuwe prachtige schelp te vinden. Wroetend in het zand vond hij er vandaag zelfs één met een kreeftje erin. Heel bang verstopte het diertje zich in de hoorn, maar toen we geduldig bleven wachten, zagen we zijn pootjes eruit komen en probeerde hij met de hoorn weg te lopen. Sebastian en Gretel maakten een put met water voor het beestje en natuurlijk kreeg het ook een kasteel.
Uren speelden ze op het strand en in het water.
En naast onze dagelijkse portie ananas, aten we vandaag ook een heerlijk ijsje, gemaakt met kokosmelk.
’s Avonds schreven we onze wensen voor familie, vrienden en collega’s op soort papieren luchtballon en gingen ermee naar het strand. We staken het vuurtje aan en stuurden het licht de lucht in. Maar het ging mis, want hij keerde terug over land en bleef in een boom hangen. (Ai, ai, ai…..Wat nu????) Gelukkig kwam hij even later weer terug bij ons en konden we een tweede poging wagen. We kochten een nieuwe brander en deze keer ging het ons lichtje mooi de lucht in, boven de zee. We volgden het tot we het niet meer konden zien.
We wandelden nog wat rond en kwamen in een oudejaarssfeer. Gretel en Sebastian probeerden levende visjes uit het water te scheppen, leerden snookeren en keken naar een vuurshow. Om 12 uur ’s nachts werd de hemel fel verlicht. Honderden lichtjes zagen we en op verschillende plaatsen werd vuurwerk afgeschoten. 2007 was begonnen!

1 januari
Het werd een hele klus om al onze spullen weer ingepakt te krijgen. Toen we om 11 uur uitcheckten, besloten we onmiddellijk naar de plaats te stappen waar we de bus zouden nemen naar Bangkok. Daar bleven we dan aan een tafeltje wachten en werkten Gretel en Sebastian nog wat aan hun nieuwjaarsbrief voor peter en meter, die nog niet helemaal af was.

2 januari
We waren blij toen we aankwamen in Bangkok. Maar minder blij waren we met de manier waarop ze ons behandelden in het reisbureau toen we ons geld gingen terugvragen. Ze waren er heel brutaal en Gerrit werd er zelfs met de dood bedreigd. Maar uiteindelijk kregen we toch iets terug: bijna de helft van wat we betaald hadden voor het verblijf in Krabi.
’s Avonds wandelden we nog eens door de Khao San Road en aten er drakenfruit.

3 januari
We pakten alles in, stuurden een postpakketje naar huis en vertrokken naar de luchthaven. Ons avontuur in Azië zat erop. We gingen terug naar de Westerse wereld. We hadden er veel zin in!